Sessizce Gidiyorum Şiiri - Özdemir Aydın 2

Bu ayrılığın son kerahatı,
"Duy beni duy" der gibi bir ses gelir tül nefesle...
Bir şafak vakti bir kitap okunur rahlede,
Kara geceler ezgisiyle...
Ben dinlerim gök gürültüsüyle, yağmur sesiyle,
Canım çekilir kırlangıç inlemesiyle,
Nefesim kesilir ölümün gül kokulu rayihasıyla...
Ölen ben miyim, ayrılıyorum cesedimden,
Kavim kavim göçüyorum kendimden,
Acele, alenen, ürkek, korkak...

Eyy senle başlayıp, senle biten kalp,
Eyy Âşina olmadığım insaf,
Eyy sus demiyle yükselmiş sarp,
Söyle, hırsız adımlarla gelen ahbap,
Ben miyim ölüm huzuruna intisap...
Silindi alfabem,
Nerdesin eynime giydirdiğim mihrap...

Bu ayrılığın son kerahatı,
Benden geriye avuç avuç umutlar,
İyot kokulu şiirler,
Sevdayı anlatan türküler,
.....ve gülü aheste, mevsimin sonbaharını bırakıyorum...

Canım çekilirken kırlangıç inlemesiyle,
Kara geceler ezgisiyle,
Ölümün gül kokulu rayihasıyla,
Sessizce gidiyorum...