Bir ışık doğmuştu,umutsuzluğumda,,
Kimseye diyemeden öylece ‘’yandım’’
Daha dün,prangalara zincirlenmiş mutsuzluğumda
Ölümüne kadardı,, sana verdiğim Andım
Mert bildim yüreğini,inandım sonsuzluğumda
Adını yüreğime kazıdım be can.taptığım sandım
Oysa gözlerin kapalı, yere uzanıp,çırılçıplak
Veda etmeden bana ve sevenlerine gizlice
Şimdi sıra sendemi….sessizce gidiyorsun
Ben nasıl yaşarım terk ettiğin bu yerde
Gitme be canım gitme,ecel olsada kaderde
Yoksa yaşamdan ayrılığımı,Delice seviyorsun
Şimdi sıra sendemi….sessizce gidiyorsun
Kayıt Tarihi : 25.9.2012 20:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Arda Can Çetin](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/09/25/sessizce-gidiyorsun-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!