Sessizce Gel Şiiri - Hülya Yılmaz

Sessizce gel, ben duyarım seni yüreğimden
Güneş görmesin sakın, Ay’a tutulma,
zaman duymasın akıp geçiyor yoksa,
Uyandırma rüzgarı kıskanıyorum saçını her okşadığında
Sessizce gel ben duyarım korkma
Ama ne olur hayatı getirme gelirken!
Bir tarafa bırak acı gerçekleri
Onlar aşk’ı öldürüyor
Seni alıp götürüyor benden
Yüreğini al yanına bana öyle gel
Boş ver seni incitenleri affet şimdilik
Bak ben yanındayım artık boş ver her şeyi
Bir asır oldu sanki tutmayalı ellerini
Bakmayalı gözlerine,
Ben seni özlemekten başka bir şey yapmadım
Ya da unuttum görünce seni
Sen de öyle yap,
Hayatı uyut, hayatı unut bana gelirken
Sessizce gel ben duyarım seni yüreğimden