Sessizce bekliyorum .
Neyi diye sormayın.
Bende bilmiyorum.
Bir duygu seli içindeyim.
Boğuluyorum.
Yolumu Kaybederek bir harita çiziyorum.
Keder ile yoldaş olduk
Pişmanlıklar içerisinde yürüyoruz.
Sonu yok bu yolun
Hapsoldum geçmişe,
Sadece orada yaşıyorum.
Belki de yaşadığımı zannediyorum
Zihnimdeki bu pranga,
Tüketiyor beni zamanla,
Söylemek istediğim çok şey var.
Ama dilim tutuluyor hiçbir şey söyleyemiyorum.
Neden?
Bu sessizlik niye,
Sahi ne zaman bıraktım konuşmayı.
Artık hatırlamıyorum.
Sessizce bekliyorum.
Gözlerim kapalı.
Mustafa Şahin 4
Kayıt Tarihi : 22.1.2024 00:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!