Gün...
Sessizce batarken
Sahilin sessizliğine doğru uzanıyorum
Dalgalar bugün daha alımlı, raks ediyorlar adeta
Bin bir sualler refakatiyle temaşaya daldım, hicranla andım
Yadımdan akseden ve ruhumdan nükseden ne varsa mütebessim bir eda ile yokladım
Nefes üşüten vakte koşarken, ömür kitabı yazılırken, beni benden alan yar varken niçin bu kadar uzaktım
Keyfim ve hevesim için onlarca hesap yaparken, rahatımdan vazgeçmezken neden uyanmadım
Okuduğum kitaplar, yaşadığım anılar, yazdığım satırlar hangi vaktin ilzamından söz eder hiç bakmadım...
Kayıt Tarihi : 25.2.2014 13:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Cilasun](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/02/25/sessizce-batarken.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!