Sessizce ağlarken, Vicdansız sevda kapıl ...

buz gibi kaskatı kesilmiş su damlasına benzer yalnızlık dolu dakikalar
olası birkaç şımarık düşüncenin hakim olduğu o kararsız bekleyişler
asık suratlı gardiyan benzetmesi gibi kapıda bekleyen karmaşık çok bilmişler
ayakta yolculuğa alışmış, sanki, sırtında yılların yükünü taşıyor bu kelimeler
ve
nerdeydiniz? sessizce ağlarken, sevdiğini söyleyen o yalancı bakışlar…

uzun yolculuklar neticesinde ulaşılmış mantık sarmalında
_______________yüksek yüksek tepelerden düşüp geldi bu yürek..
kimi zaman kar oldu serpildi kararmış kalplere
________________kimi zaman üşüdü vicdansız sevda kapılarında..

avuçlarında taşıdığı kor ateşler sarıldı gamsız kedersiz
gülmeyi unutmuş dudaklarında, soğuk bir nefes oldu kimi zaman!

gizlendi, gecenin izinde aradığı bakışlara sarıldı
silinmiş gölgelere sarıldı, kızılca kıyamet koparken sol yanında
inci gibi gözlerden süzüldü, yerle yeksan, darmadağın olurken…
uzanmış sıcak bir el aradı, sele kapılmış akıp gidiyorken
sevdiğini söylerken sessizce üşüdü, vicdansız sevda kapılarında
_____yüzüne vurulmuş aşkını, hırsız dillerin gazabında yaşadı!

dönülmemiş sokak kalmadı, sayılmamış taş, çekilmemiş duman kalmadı
avuçlarına söylenmemiş söz kalmadı, kırılmamış gönül, ısırılmamış dudak…
üzülmemiş dost, ah çekilmemiş tespih, küfür yememiş soytarı kalmadı!

gülmeyi unutmuş gözlerinde, sevdiğini söyleyen o sima kalmadı…

gücüne gider kara çalınmış kadere isyanın sahibinin aksi sedası
dalga dalga yayılır nidası, akın akın kan damlayan huzursuz kulaklarında!
kimselere diyemez, sürgün yemiş sevdasına söz geçiremeyen kara isyanında
belki birazcık yaşanmış günahın ak yalvarışında arar kurtuluşunu, hiç kimse bilemez!

vurgun yemiş yüreğinin, vicdansız sevda kapılarında hüngür hüngür ağladığını..

kızılca kıyamet koparken sol yanımda, alev alev yanarken yüreğim,
olan sana oldu, zavallı sevgilim…

İstanbul
08/10/2010 11:30