Sessizce ağlamadan Şiiri - Gülseren Kuddar

Kapıyı kapadım kendi yüzüme,
Hiç aralık bırakmadan,
Birde kilit vurdum üstüne,
Dönerim belki koşarım kollarına,
Umutlarım yeşerir umutlarında,
Sarılırım,sıcaklığına karışırım,
İnatçı sözlerinde, gözlerinde eriyebilirim.
Kimbilir seninle var oluşum,
Kendimdeki yıkımım olur,
Kimbilir zincirlerim nereye götürür.
Yada, esir kalbimde mi gömülür?
Kıyıdan uzak,
Dalgalar sıçramadan yürümeliyiz.
Bağlılıklar düğümlenmeden,
Sen şarkılarda,ben bitmeyen rüzgarlarda,
Yalnızlıkta,fırtına olmadan esmeliyiz,
Kapımızı örtmeliyiz sessizce ağlamadan.