Sessizce Ağladım Şiiri - Turgut Uzdu

Sessizce Ağladım

Uzak yerlerin uzak umutları gibisin
Hiç tutulmayacak bir el
Hiç bakılmayacak bir göz
Dokunulmayacak bir yüz
En uzak dalında ağacın bir elma
Bir umutsuz sevda…
Her gece seni istemekten bıktım
Ne dokunabildim sana
Ne saçlarını okşayabildim
Ne bana doydun bir gece de olsa
Ne de sana doyabildim
Hep dualarda kaldı umutlarım sensiz
Sessizce ağladım
Her gece gibi bu gece de
Sana yangınlardayım
Tutuşmuş ellerim
Seni görmek isteyen gözlerim
Hasret türkülerinden bıkan dudaklarım
Titreyen dizlerimle çöktüm hayalinin karşısında
Sana doyamadan bu gecede
Sessizce
Ve yine sensizce ağladım.
Bilebilsen sevdamı
Ateşini bilebilsen ruhumun
Yakabilsen bedenimi baştan sona
Sondan başa tutuştursan da
Güneşler yansa hasretimden
Ve sana sevdamı göklere yazsam
Bulutlar ateş rengi olsa aşkımdan
Beni yaksan…
Ne sabahı yaşarım senle
Ne akşamları elimden tutarsın
Ne okşarsın bedenimi
Ne çılgın türküler söylersin
Var olan bir hayalsin
Ben gibi
Bilirim sen de bir uzak dünyada
Ben gibi sessizce
Ben gibi sensizce
Doyamadan bana
Kanana kana içemeden sevdamı
Sen de ağlarsın.

Turgut Uzdu
Kayıt Tarihi : 7.11.2008 20:27:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Turgut Uzdu