Sessizce Ağladım Şiiri - Nuh Yıldız

Dün gece hüzünlenip, sensizliğime ağladım
Geleceğini bildiğim halde
Yüreğime bir garip hüzün çöktü
Daha fazla dayanamayıp sessizce ağladım
Ağladığımı fark etmesin diye
Gözyaşlarımı kızımdan sakladım

Bana ne oluyor dedim kendi kendime
Onca çileyi, güçlüğü gören kocaman adam
Hiç mi yalnız kalmadın, ilk ayrılığın mı sanki
İlk değil ama evde senin yerini aradım
Eğer ben sensiz kalsam Ne yapardım
Bunca yıl birbirimize katlanmışken
Darılıp kavga bile etmiş olsak
Sevdamızın ateşinde birlikte yanmışken
İyi kötü tüm anılarımızı bir, bir hatırladım
Ve dün gece yalnızlığıma, sensizliğime ağladım

Evet, ayrılık bana zor geliyor güzelim
Yalnız bana değil sana da zor geliyor biliyorum
Özlediğini sık, sık telefonla aradığından anlıyorum
Elimizde olmayan nedenlere öfke kustum
Her sebebi feleğin cilvesine, kadere bağladım
Dün gece yalnızlığıma, sensizliğime ağladım

Geldiğinde yine evimiz şenlenecek
Şu yalnızlık, kasvet ortamı bitecek
Sen yoksun ya dışarı bile çıkmıyorum
Çevremde, gördüklerimden zevk almıyorum
Artık beşeri ilişkilere de dönüp bakmıyorum
Sensiz olmuyor güzelim, gerçeği anladım
Dün gece yalnızlığıma, sensizliğime ağladım

Bu ayrılığımız uzun sürdü dayanamıyorum
Biz bu kadar hiç ayrı kalmamıştık ki
Her an kapıdan gireceksin sanıyorum
Evvelkisi gece rüyamda Melihle seni gördüm
Geldiniz sanıp, kalkıp evde sizi aradım
Koltuğa oturup, Sesizce ağladım