Sessizce… Şiiri - Mustafa Tekağa

Sessizce bırakıp gittin,
Bir haber, bir selam bırakmadan.
Sana göre hiç meraklanmam,
Hiç düşünmem,
Hiç aramam değil mi?
Tanımadın, tanıyamadın,
Sevmedin, sevemedin sen beni.
Sessizce bırakıp gittin,
Taaa derinden yakıp gittin.
Kardelen çiçekleri gibi asil,
Su gibi tertemiz aşklar,
Yaşanırsa anlaşılır.
Yaşamadın, yaşatamadın
Bu zamansız sevgiyi
Zaman mı suçlu, biz mi?
Kalpler mi kilitli? Yoksa sen mi?
Ben koştum sana, sen sadece kaçtın,
Ben duygular dedim,
Zamansız da olsa aşka el uzattım.
Sen?
Sessizce bırakıp gittin.
Yaktın içimi, sevda ırmağından bir damlayı,
Kalpten gelen bir tatlı sözü,
En azından bir selamı bile çok gördün.
Ama yine de hiç acımadan,
Sessizce bırakıp gittin.

Finike, 2010