Sessizce Şiiri - Mehmet Özbilen

Güneşte kaybolur ufukta,
Bir akşam üzeri solan umutlar gibi,
Bir siyahlıktır benliğini saran olanca hızıyla.
Şarkılarda biter, son notaya nokta koyunca.
Yeni akşamı birlikte getiren günlerde geçer,
Yüzünde okunan çizgiler gibi.
Tanınmaz saçlarında beyazlıklar,
Karlar yağdığı zaman.
Son trende gider,
İstasyonda yalnız kaldığın akşam.
Geri gelmeyecek gençliğinin,
Özlemleride söner,
Milyonlarca yıldızlar gibi sabahları.
Yaşamın koyunda gemiler,
Bekliyor sessizce seni.