Sessizce Şiiri - Ata Servet

Gökyüzüne sordum seni nerede diye
Bulutlar bile ağladı çaresizliğime
Yağmurlar düştü gözümden kara toprağa
Yeşermedi tohumlar onlar da yas içinde

Sessizce ağladım her nefesimde özlem
Kaybolan ümitlerim ve geceye sitem
Ayrılık mıydı gerçekten bu sevdaya düşen
Bir tek ben miyim yardan ayrı düşen

Hani yeminliydi bizim sevdamız
Hani mahşer günü bile ayrılmazdık
Yalanmış meğer senin verdiğin sözler
Kabul et sevdiğim kıydın bize
Kaldım ben bir başıma sessizce