Mas mavi deniz birden kudurdu
Dalgalar devleşti, benim sevgim gibi
Enginlere sığamıyorum
Vuruyorum sarp kıyılara
Damlalara dönüşüyor bitiyorum.
Alıp başımı şapkamı gitmek istiyorum
Doğmadığım, büyüdüğüm bu şehirden
Yüreğinden,
Sevdiğimden
Hatıralardan
Arkada iz bırakmadan bir gece
Gece yarısından sonra sessizce.
Kayıt Tarihi : 16.9.2008 02:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Veysel Karani Tabak](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/09/16/sessizce-73.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!