Sessizce... Şiiri - Adil Çelik

Sabah vaktiydi
Ve usul usul
Tanyelinin bıraktığı soğuk
İşliyordu iliklerime inceden inceye
Sarılmıştım
Bırakmamak için ılık tenini
Bir kadın gibi yorganıma
Süzülerek girdi izin almadan
Ve dokunu verdi
Narin elleriyle yüzüme
Gezinmeye başlamıştı
Hissettirmeye çalışıyordu varlığını
Ve gün yeni doğuyordu
Bir aralık sızmıştı içeriye
Ve her sabah
Sanki cilveleşiyordu benimle
Üçüncü rüyamı sayarken
Sessizce odama giren güneş…