Günler oldu
Bir beladır
Dolaşıyor
Üstümde.
Oysa; koca bir hayat var önümde
Yaşanmamış...
Yaşanamamış bir yığın sevdalar.
Benimse aklım ölümde...
“Yorgun ayaklarınla koşamazsın bu sevdanın peşinden”
Diyor, dertli yüreğim.
Uzadıkça uzuyor gece
Kabuslar beynimi parçalıyor
Sessizce...
Derinden bir ses:
“Ölüm var bu gece.
Hey yorgun aşık.
Ölüm var bedenine.
Bundan da öte,
O çok sevdiğin nazlı gülüne,
Ölüm var”
Diyor, gecenin çığlıkları.
Uzadıkça uzuyor gece
Kabuslar beynimi parçalıyor
Sessizce...
Gizlice çağrıyordu köşküne
Ölüm ülkesini Sultanı
Oysa ne hayallerim vardı.
Ne planlar yapmıştım
Gelecek günlere...
Gülüme dair...
Uzadıkça uzuyor gece
Kabuslar beynimi parçalıyor
Sessizce...
“Ölüm var” diye seslenince gece
Gönderdi muştusunu
Nazlı gülüm.
“Al” dedi, bir demet gül.
Son kez de olsa
Bir kerecik de olsa gül benim için.
Yoksa...
Uzadıkça uzuyor gece
Kabuslar parçalıyor beynimi
Sessizce...
Kayıt Tarihi : 30.5.2006 20:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muzaffer Arslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/05/30/sessizce-32.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!