Sessizce... Şiiri - Dündar Sansur

hazal'a...
Yollara düştüm bu akşam gömüp geçmişi
Yalın ayak düştüm sokağa köşe başlarında varlığım tutsak,
Dağlara yenik düştüm parçalandı bu yürek
Bilirim, göremeyeceğim gözlerini bir daha;
Gözlerim sana yasak

Kucağına düştüm dua dua dileğim sen oldun…
Islandım, seline kapılıp gelirken peşinden
Vurdular umarsızca bendeki seni, öksüz kaldım sessizce
Düşmek vardı sana bir akşam eserken yel…
Dirilmek vardı senle yeniden…
Düşlerime düştün cemre gibi
Varlığımı hissettiren benliğinle yüreğime düştün
Sen bana geldin ey sevda gülü!
Düşüme düştün sana geldim:
Cemre düşümsün...