Sessizce Şiiri - Kadir Ünlü

Okudum,
satır satır aynada bu sabah,yüzümdeki çizgileri...
İçmişim su gibi çocukluğumu,gençliğimi.
Takılıp kaldım otuz beşli yaşlarıma nedense ?
Ne dertler açmışım başıma,sevgi ve aşk uğruna.
Ne çok uzaklaşmışım kendimden,
başkalarına koşarken.
Doldurmuşum cam kırıklarını kalbime...
Kanattıkça kanatmışım biteviye.
Veremiyorum şimdi nadide ömrümün hesabını.
Ne hakkım vardı bu kadar acı çektirmeye kendime.

Okudum,
satır satır aynada bu sabah yüzümdeki çizgileri.
Baktım ki dönüş yok geriye.
Doldurdum göz yaşlarımla o çukurları.
Suçlu bulamadık kendimizden başka.
Ağladık birlikte aynada ki kendimle.
Sabahın seherinde.
Vedalaştık hüzünle,sessizce.