Sessizce Şiiri - Muzaffer Arslan 2

Günler oldu
Bir beladır dolaşıyor üstümde.
Oysa koca bir hayat var zihnimde
Yaşanmamış...
Yaşanamamış bir yığın tutku.
Benimse aklım ölümde...
“Yorgun ayaklarınla koşamazsın bu sevdanın peşinden.”
Diyor, dertli yüreğim.
Uzadıkça uzuyor gece
Kâbuslar beynimi parçalıyor sessizce...

Derinden bir ses:
“Ölüm var bu gece.
Hey! Yorgun âşık.
Ölüm var bedenine.
Bundan da öte,
O çok sevdiğin nazlı gülüne,
“Ölüm var.” diyor, gecenin çığlıkları.

Uzadıkça uzuyor gece
Kâbuslar beynimi parçalıyor
Sessizce...

Gizlice çağırıyordu köşküne
Ölüm ülkesinin Sultanı
Oysa ne hayallerim vardı.
Ne planlar yapmıştım
Gelecek günlere...
Ülküme dair...
Uzadıkça uzuyor gece
Kâbuslar beynimi parçalıyor sessizce...

“Ölüm var.” diye seslenince gece
Gönderdi muştusunu
Meçhul bir el.
“Al” dedi, bir demet gül.
Son kez de olsa
Bir kerecik de olsa gül benim için.
Yoksa... Uzadıkça uzuyor gece
Kâbuslar parçalıyor beynimi sessizce...