Sessizce Şiiri - Vahit Kara

Kaç kurtul demekte içimde bir ses.
Bir ses, binlerin uğultusunda.
Kaç kaçabilirsen...
Ağzımdan çıkan mı? Aklımdan geçen mi,
Ama bir ses, sessiz sedasız.
Renklerin içinden çıkardığım,
allayıp pullayıp bulamadığım,
Zaman çıkmazında, karınca tıkırtısında,
Güneşin avazında bir ses.
Ama sessiz sedasız.

Gece her zamanki gibi ay ışığında,
Gölgeler, silüetler.
Ama sessizliği bozan bir sessizlikte zaman,
Aynı sen. Tıpkı sen.
Sen gibi gecede sessiz,
Gecede sen gibi sessiz...