Sessizce Şiiri - Farettin Çakal

Son duraktan ayrılırken,
Eyvallah demiştin,
Burkulmuştu gönüllerimiz.
Otobüs sessizce yol alırken,

Yollar uzuyor gittikçe uzaklara,
El sallayışın hala düşlerimde,
Arada bir bakıyorum geçmişe,
Tüm özlemlerim çaresizce..

Dalıyorum sisli hayaller denize,
Bakıyorum buğulu pencerelere,
Uzaktan martı çığlıkları gelirken,
Ben yine sensizce.

Gözler nemli, damlalar ulaşmıyor denize,
Karışmış deniz bize biz denize,
Azgın dalgalar sürüklüyor özlemi,
Belirsizce.

Sonra bir çığlık yükseliyor,
Ürkek bakışlarla koşarken,
Nefes nefese kalıyorum,
Öylece.

Deniz küskün, martılar boynu bükük,
Bakerken ufka,
Güneş uyanıyordu en hüzünlü geceden,
Çaresizce.