Karanlıkların en koyu demi yaşanıyor bugece..,
Söylenecek onca söz varken dile dökülen tek bir hece..,
Renkler suskun yine, siyahlar konuşuyor sadece...
Kılıcımı, kalkanımı atıp bir köşeye...
yürüyorum bilinmezlere sakin ve sessizce
Bütün yalancı ışıkları söndürüyorum bugece...
karanlığımı engelleyen bütün kelimeleri, bütün sözcükleri,
çıkarıyorum lügatimden...
Ve bir yolculuk sonu bilinmeyen,
sonunu bilmeyen yolcuyla birlikte...
Şimdi herşey hazır, bütün engeller dizilmiş önüme..,
pusulam alınmış elimden,
gözlerim çoktan bağlanmış zaten..,
Nefesime, nefesinden tuzaklar örülmüş..,
söylenen sözler unutulmuş..,
Uzatılan bütün eller geri çekilmiş..,
Yoluma buzdan kapanlar serilmiş..,
Sensizlik SUSKUNLUĞUMA hüküm sürecekmiş..,
........................................
İşte böyle KARANLIK bir gecede...
İşte böyle SUSKUN bir hecede...
Böyle bitiyor,
SESSİZCE...
..........................
SENSİZCE..,
Kayıt Tarihi : 28.2.2013 17:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!