Sessizce Şiiri - Bahattin Tonbul

Karanlık ıssız sessiz gecelerden bir gece
Çok yorulmuşum sensiz, yar koşmaktan densizce
Gözlerimi kapayıp,rüya gördüm o gece
Yıldızların altında yürüyorum sessizce

Anlayamadım seni, erken güneş doğarken
Aniden gidiverdin, yaprakları soyarken
Toz pembe hayallerin, geleceği boğarken
Yıldızların altında yürüyorum sessizce

Yürekteki sevgini, aşkımızı bitirme
Her zaman mutlu olsan, anıları götürme
Yaşamak zor olsada, hayalini yitirme
Yıldızların altında yürüyorum sessizce

Güzel olanı beğen, iyi olanını sal
Kıymetli olanı sev, aşkı bilenini al
Sana değer verenin, yakınında heran kal
Yıldızların altında yürüyorum sessizce

İçimdeki ateşsin, bensiz sakın ha yanma
Bir ömür daha olsa, uzaklardasın sanma
Sana kavuşmak varsa, yalanlara hiç kanma
Yıldızların altında yürüyorum sessizce

Ölüm sanki bir düğün, karanlık dolsun bana
Yalnızlıktan korkarım, selamım olsun sana
Kollarımda ağlayıp, gözyaşı silsen ona
Yıldızların altında yürüyorum sessizce
Bahattin Tonbul
5.8.2012