Dünyadaki en korkunç yer, sessizce iyileşmeye çalışan bir adamın zihnidir.
Kendi karanlığında kaybolmuş, sessiz fırtınalarla boğuşan.
İçinde yankılanan çığlıkları kimse duyamaz,
Ama her anı, bir savaş, her düşünce, bir meydan okuma.
Sessizce iyileşmeye çalışan zihin, kendi içinde yalnızdır,
Her adımda bir umut arar, karanlığın içinde bir ışık bulmaya çalışır.
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta