Sessiz bir his rüzgarı yüreğimde,
fırtına öncesi zamanını beklercesine...
Akreple yelkovan birbirine inat, uzun sefer öncesi mendil sallıyor geride bıraktığı hüzünlü zamana.
Bazen bir akrep olup yelkovanın gelmesini beklemek;
bazen de bir yelkovan olup sinsi adımlarla, sabırsızca geride herbir adımının izlerini bırakarak koşmak...
Sıkışıp kaldım zamanın bu umursamaz iki celladı arasında.
Neden hep aynı yöne gidersiniz ki?
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta