Arsız ve beklenmeyen ilaçsız acı,
Tattırıldığında ne büyük fevkalâde.
Ah, kendisine dokunulmuş her ruhtan
Pervasızca kaçan
Kurtulma gayesiyle bu hikmeti derinlerine gömmek
Ne kadar samimi?
Yalın ayak koşan bir Çocuk.
Bomba seslerine kulak aşmayan bir Adam.
Kendisi aç, çocuklarına tok olan bir Kadın.
Bilir misin karakavruk bir dünya?
Nasıl cehaleti içinde barındırır?
Serzenişte bulunsam.
Gözlerine körü körüne baksam.
Gerçekten neye baktığını yansımamda görebilsem.
Böylece seni içimde taşıma şansını yakalayabilirim.
Keşkelere aldırış etmeden
Sevinci yaşam olana kadar
Yorgunluk kadere dahil olunca
Hırs yapan Azime giderken
Uçuruma düşen insan kalbi
Rıhtımda ki yeli hisseder
Kekeme bir dünya,
Seninle duraklamadan nasıl konuşacağımı biliyorum.
Sana ecel korkulu tablo yapacağım.
Belki acırsın kendine
Ümitsizlik, umutsuzluk kadar günahtır.
Bu günah yaşam gibi acı vericidir.
Özür dilerim kendim olduğum için
İçten içe kendime el verdiğim için
Akan suyun güzelliğine dalan
Bir kendim olduğum için özür dilerim.
Merhamete uygun değilmiş bir ben,
Sakıncalı her bir beden
Saygıya yakın hiçbir ruh
Bu yakışacak bir elbise
Renk önemli mi? Renksiz bir düşünceye
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!