Sessiz yaşar şair Şiiri - Bayram Ataç

Kimse bilmez halinden, neler yazar neler
Yazdı dörtlükte, inci gibi dizildi kelimeler
İçerisinde son bulur, çok girift bilmeceler
Sessiz yaşar fırtınayı, gönlünde bizim şair

Duygu köprüsünü, düş de kalem ile kurar
Kelimesiyle zalimlerden, hep hesap sorar
Yetimi mazlumu, beyitlerle bezeyip sarar
Sessiz yaşar fırtınayı, gönlünde bizim şair

Ağladığında bile, gülümseyen bir rüyada
Öyle bir iz bırakıyor, şiirleri ile şu dünyada
Ozan bayramdan, armağan bütün üstada
Sessiz yaşar fırtınayı, gönlünde bizim şair

Yalnızlığın sokağını, içinde sesiz adımlar
Eseri yankılanır, bulunmaz böyle adamlar
Duygu dile gelir, heceye dökülür anlamlar
Sessiz yaşar fırtınayı, gönlünde bizim şair

İçerisinde yangınla uyanır, güne her sabah
Sözleri ile dünyayı gezen, olmuş bir seyyah
Kalemle söz kesmiş, cönküne kıymış nikah
Sessiz yaşar fırtınayı, gönlünde bizim şair

Şiirine düşler aleminden, bir hayalla başlar
Sözleri bazen gülümsetir, bazen seni taşlar
Ağıtına malzeme olmuş, gökteki uçan kuşlar
Ne yangınlar söndürür, gönlünde bizim şair

Bakmışın ayı parlatır, yıldızlardan taç yapar
Börtü böcekten bazen, olmadık ilham kapar
Ya benliğine sırt döner, yada yaradan tapar
Sessiz yaşar fırtınayı, gönlünde bizim şair

Dilimden dökülen acı, mısra olur sayfasına
Bazen yenik düşer, kapıldığı kör ihtirasına
Kimleri misafir eder, yaralı gönül sofrasına
Sessiz yaşar fırtınayı, gönlünde bizim şair