Mevsim karanlık
Gün ağlamaklı.
Zamanlardan o zaman
Ne bir an önce ne de sonra…
Canhavliyle uyandığım rüyamın başlangıcı.
Gece çöktü
Serin bir karanlık hafif bir yolsuzluk içinde
Rüzgarın savurduğu kokunu topluyorum.
Uçtukça tuttuğum ruhundan artık ayrılma vakti!
Gözlerinin mahmurlaştığı sonsuz rüyanın kollarına emanetsin…
Kayıt Tarihi : 10.5.2023 01:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!