Sessiz Veda Şiiri - Zeynep Süer

Öfkem sevgimden büyük bu gece.
Sessiz vedalar sarmış dört bir yanımı.
İçimde kopan kıyamet,dışımın yorgunluğundan
daha da beter.
Tavan arasında kalmış anılarım,kapanmış tüm sayfalar
bir daha açılmamak üzere eski günlere.
Sessiz bir çığlık yankılanıyor beynimin her bir hücresinde
Toplanmayan bavullar,savrulan eşyalar, vedalaşılmayan dostluklar.
Alışılmış vedalardan değil bu kez ayrılık bir şeyler ölüyor içimde sessizce..