Yüreğim dayanmıyor bak yokluğuna.
Uzaktan görmeye de razıyım seni.
Rüzgarda savurduğun o saçlarına.
Dokunmadan görmeye razıyım seni.
Yokluğunda yanarak koştum ardına.
Yanar iken kül oldum düştüm ardıma.
Bir yel esti uçuştum sindim dağlara.
Yükseklerden görmeye razıyım seni.
Dayanılmaz sızımla yanar yüreğim.
Sensiz bağı çözüldü düştü dizlerim.
Mezarının üstünde titrek ellerim.
Toprağını öpmeye razıyım senin.
ÜSTAD
Ferhat AltunayKayıt Tarihi : 21.10.2016 22:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ferhat Altunay](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/10/21/sessiz-veda-30.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!