Anlamak mümkün değil yazık ki seni,
Toprağın üstümde kuru serili,
Nefes almak güç buhran verici,
Vazgeçtim bendimden cihan yerici.
Yoruldu el ayak ne eyledin beni?
Hâlbuki kendimden bilmiştim seni
Örselenmiş bedenim ruhum sahici,
Rotam belli değil yön yok gemici.
Yanıyor yüreğim savruk kendinden,
Ummazdım zehir zemberek sözler dilinden
Namluda çekili kurşun geçti serimden,
Kendimden geçtim seni veda derinden.
Kayıt Tarihi : 10.6.2009 22:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tangül Çehreli](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/06/10/sessiz-veda-18.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!