Sessiz Veda Şiiri - Mahmut Cantekin

Fermana yenildi sevdamız bizim,
Aynalar gülmüyor asık yüzümüz…
Harmana serildi yürekte gizim,
Hedefi bulmuyor artık sözümüz…

Gönlümün köşkünde giydirdim tacı,
Sevda ateşinden indirdim sacı,
Bir kuş gibi gitti gönlün ilacı,
Çıkılmaz yokuşa döndü düzümüz…

İki süvariydik sevda küheylan,
Gönül bağımızda mutluydu ceylan,
Düşlerimizde kar yağmur heyelan,
Baharı küstürdük bitmez güzümüz…

Yıldız kayar gibi kaydı sevdamız,
Boynu bükük döndü dağdan sedamız,
Kanayan yaradır sessiz vedamız,
Hasretin yelinde parlar közümüz…

Cantekin der; canan düştük kapana,
Yürekleri koyduk deli sapana,
Sevda yüz göstermez hırsa tapana,
Ayrılık ateşi yaktı özümüz…