Gözlerimde yılların birikmiş hüznü,
Her bakışta derinlere saklanmış bir yara,
Dudaklarımda sessiz bir haykırış,
Sanki kelimeler boğulur,
Çıkmadan önce.
Kim anlar ki bu kırık sessizliği,
Hangi yürek çözer bu düğümü,
Dost dediklerin, eş dediklerin mi?
Hayır... Onlar çoktan unuttu.
Ne varsa kendinde ara,
Kendi sinende sar yaralarını,
Güvenme eşe, dosta,
Rüzgâr gibi gelirler,
Fırtına gibi savururlar seni,
Sonunda bir başına kalırsın,
Sessiz, ve yalnız.
Kayıt Tarihi : 13.10.2024 18:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!