Gazel dolanmış ağaçların boynuna, koskoca bir şehir sis içinde debelenir..
Belki bu senenin son yağmurudur bu.
Nemli bir vedadır bulutların maksadı, saat kulesinin alnına kondurduğu buselerin.
Biraz daha ağlasıp gideceklerdir belki sessiz ve serin..
Ne zamandır tünedikleri yerden guku bile çıkmıyor artık güvercinlerin.
Nefesimizi buhar eden mevsimlerde düşüyoruz içine, böyle saçma sapan bir kederin..
Şahidiyim her günün içine karışmak için yola çıkan insana dair dertlerin.
Her zaman yanımızda olacak kadının
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Devamını Oku
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta