Sessiz Ve Sensiz Şiiri - Serpil Kaplan

Bedensizdi aşkım, içte yaşadım
Hayalini kattım sessiz ve sensiz.
Sabır alevini, kalpte taşıdım,
Hasretini tattım, sessiz ve sensiz.

Aşkının diliyle, sözüm savruldu,
Sevdanın seliyle gözüm kıvrıldı.
Yokluğun çölüyle, özüm kavruldu,
Yollarını tuttum, sessiz ve sensiz.

Depremler başladı, inan özümde,
Artçılar bekliyor daha önümde.
Enkaza döndüm ben, kendi gözümde,
Yıkıntıya battım sessiz ve sensiz.

Dur dedim durmadın, kalbimi verdim.
Sevdana mahkûmum, canımı serdim.
Yelkenlerim indi, kıyına vardım,
Limanında yattım, sessiz ve sensiz.

Esirinim artık, beş kuruşa sat!
İster hayatına, ya düşüne kat.
Ya da varlığınla ruhumu kuşat,
Benliği unuttum, sessiz ve sensiz.

Rüyadaydım deyip, her an susarım,
Hasta yüreğime, acı basarım.
İçimi dökersem, sevda kusarım,
Kendimi avuttum, sessiz ve sensiz.

06.04.2010