sessiz bir tiyatronun
oyuncularıdır dışımdakiler
içimdeki eğlencenin farkında değillerdir
gülmek güldürmek benim işim
ağlamak ağlatmak onların
çocuklara pamuk şekeri uzatır ellerim
onlarınsa ellerinde kırılgan oyuncaklar
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta