Öylesine sessiz ki
Bir zamanlar kahkahalarla çınlayan
Bu yerler
Öylesine mahzun ki şu dala konan kuş
Hakim olmuş sükut
Öylesine ki
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
tabiatın huzur seslerine özlem...belki onunla birlikte yüreğin dinliğide kayboldu...ne çabuk güzelliklere bakarken körleşebiliyoruz...kendi içimizin yansımaları halbuki onlar...bizler gibi tabiatta sus pus...sessizliğin diken gibi batan haykırışlarında ağlamaklı...Orhan bey şiiriniz çok güzeldi...tebrikler...bende hissettiklerimi yazmaya çalıştım...selam,saygı ve sevgilerimle...
Güzel..di.. tebrikelr neşer selman
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta