Sessiz Son Şiiri - Adalet Serenal Karasu

Rüzgar savuracak sessizliğini
Hiç ulaşmadı sana sesim değil mi?
Karışmış yalnızlıklardan paye yok yaşama,
Eskimiş kadehler,uzamış küller,bomboş paketler…
Anlarmısın ki anlattıklarımı?
Bir ömür boyu fısıldasam kulaklarına.
Duyarmısın gecenin çığlığını gittikçe büyüyen?
Yağmuru kıskandıran damlalarım düşer mi avuçlarına?
Sen uyuyorken varolmamış ritimlerin kollarında.

Bir gece yarısı gelsem kulaklarına
Bir melodi olarak, ya da bir tını
Bölebilirmiyim uykularını?
Kaçak kentlerin çalınmış duygularında.

Öpücüklerini alıp salıversem denize,
Martılara yem yapsam buselerini,
Özgür bırakıp hücrelerinin zerresini,
Dönebilirmisin sana git dediğim yoldan?

Yolları sarıya boyasam, ya da siyahın en temiz rengine,
Suskunluğunu örtebilirmisin üstüne?
Hem bilirmisin ki;
Şimdi gözlerimin rengi sen,
Yazılacak bir sen yok.
Bütün evren içimde,
Sarılacak bir sen yok.