Sonu olmayan yolmuydu gözlerin
Beni bilmediğim bir karanlığa iten.
Nefes alış-verişimdin,
Hapis yattım sana.
Ardından bakarken bir şeylerimi götürdün,
Bak şimdi yüreğim yollarda,
Kanlar içinde yatmakta.
Dur! Sürükleme yüreğimi,
Dur! Parçalama şu acizane vücudumu.
Sana bütün benliğimi sunuyorum
Ve ben aslında
sen oluyorum.
Kayıt Tarihi : 10.2.2007 15:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!