Sessiz - Sessizce Şiiri - I Can

Sessiz - sessizce
Elinde kağıt ve kalem ile
Gün bürünürken sessizliğe
Sessizce düşün yine beni
Beni düşün sessizce yine
Yine beni düşün sessizce
Düşün beni yine sessizce
Ama hep sessizce...
Şehir ve zaman da sessizce.
İçi boş kelimeler de sessizce..
Hasreti hasret yapan da sessizce.
Güneşin son ışıkları da sessizce..
Karanlık yavaşça görünürken de sessizce..
Ama hep sessizce..
Elliikinci basamaktan
Kırksekinci basamağa da sessizce.
Sessizce büyümedim ben ama
Öğrenilirmiş acı katmerlenince sessizce.
Öğrendim ben de sessizce..
Son nefesime kadar sessizce..
Varsın adanmış ruhların
Kaybeden su damlası yaşamları olsun
Sessizce...
Sen beni hiç sevmedin ki! ? ...
Sessizce....