Sessiz sensizliklerdeyim

Ölmek yaşamaktan korkmanın bedeli mi
Yoksa yeniden başlamanın mükafatı mı bilemiyorum
Peki yaşarken ölü olmak nasıl bir şey?
Yok olmak her gün duygularının içinde boğulmak
Ya da adını ne koyarsan artık
Ruhum çekiliyor her gün
Bazen bir müzik
Bazen de anlamsızlar bakışlar
Dalışlar, düşünceler . . .
Dinlendiriyor beni
Şimdi yanan bir sobanın yadında eriyen
Plastik edâsındayım
Senden kopmadan eriyorum
Ölümü kendim istiyoru m
Bir köşede yığılıp göz yaşı şarabından
Kadehler dolusu içiyorum
Meşk oluyorum
Senli geçen vakitlerde değil
Sensiz geçen saniyelerde