Sessiz Şelâle Şiiri - Şerife Gündogdu

SESSİZ ŞELÂLE
Ruhumun ötesinde bilinmez çağlayan var,
Sensiz gecelerime sanki asûman düşer,
Bu acı benim acım sen üzülme nazlı yâr.
Özlemlerim taşınca ömrüme hüsrân düşer.

Ben sessiz şelâleyim hiç durmadan çağlarım,
Gör nice devrân döndü heder oldu çağlarım,
Bu aşkın mahkûmuyum kopardılar bağlarım.
Gönül bahçeme her dem gamlı bir hazan düşer.

Sarı türküler kanar bu aşkın pençesinde,
Uykuya hasret gözüm her hicran gecesinde.
Kardelenler gibiyim gönlümün gözesinde
Gönlümden gözlerime çağlayan umman düşer.

Geldim ve gidiyorum bir yalancı handayım,
Elbette biliyorum yâr ulu divandayım.
Levh-i mahfuz da yazar bil ki imtihândayım,
Sessiz sessiz çağlarken aklıma Rahman düşer.
Şerife Gündoğdu