Ne geceyi bağlayabildim sessizken bu şehirde
Ne sabah ayık gezebildim, gözlerde varken aşkın yorgunluğu,
Ne yürek ağıt yakabildi,
Ne gözler doyasıya ağladı.
Gönül hanemde barınmayan senle,
Yüreğime resmettim adını.
Zırvalayan ayrılık, zırvalar durur masada,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
