Sessiz Şehir Şiiri - Seyit Burhaneddin K ...

Koca bir şehir çığlıkların sessizliğinde uyur,
Her gün bir kaç gurbetçi döner yurduna da,
Giden olmaz bir daha burdan dışarıya,
Milyarlarca esrarın,
Gizemli tek sırrının ifşasına varmışlardır amma,
Anlatamazlar, anlatsalarda anlayan olmaz,
Bir vurdum duymazlıkla geçip gider herkes kendi yoluna,
En büyük nedametler sessizliğin çığlıklarında gizlenir,
Amma velakin mesele bu çığlıkları duymada,
Azapların en zorluları yaşanır,
Filistin askısı, Çin işkencesi halt etmiştir yanında,
Çığlıklar belki arşa yükselir amma,
Nerde onları duyacak kulak,
Nerde olanları kavrayacak kalb,
Bir bakar kör ordusu yürür kendi yolunda,
Farkında değillerdir;
O esrarlı, sessiz şehre bilet adıklarından,
Ya da oraya davet edildiklerinden,
Çünkü davetsiz kimse giremez bu şehre,
Kişi doğmadan davetiyesi gönderilmiştirde,
Farkında bile olmadan yola düşer, hedef menzile,
Yol çok uzun gibi görünse de,
Bir rüzgar gibi geçer,
Ve uğurlayanlar onu,
Bir sultan edasıyla omuzlar üstünde yolcu ederler,
Girdikten sonra bu sessiz şehre,
Nedametlerinde, bayramlarında en büyüğü burada yaşanır,
Ne mutlu o bayramı yaşayanlara...