Sessiz Şehir Şiiri - Ahmet Yüksel Şanlı Er

Gece çökerken gündüzün üstüne
Oturmuş gündüzün köşküne
Ses yok itiraz yok.
Kaynaşmış geceyle gündüz birbirlerine.
Şehir suskun
Ve sokaklar sessiz
Sessizce çekilmişler bir köşeye.
Sokaklarda evlerde ışıklar yanmakta,
Ve insanlarsa uyumaya hazırlanıyor evlerinde.

Şehrin sessizliğini dinliyorum
Gecenin geç saatlerinde
Hem dinliyor hem geçmişi anıyor ve de hayaller kuruyorum
Yalnızlığı yaşarken bu şehrin sessizliğinde
Ve haykırmak istiyorum şehrin ıssız sokaklarına
Yalnızlık benim kaderim mi diye.

Gökyüzü petrol mavisinde
Birkaç yıldız görünüyor petrol renkli mavinin içinde
Ne çok olurdu yıldızlar bu aylarda
Oysa benim memleketimde.
Dilek mi tutmazdık, bu senin bu benim mi demezdik gökyüzüne bakarken
Yıldızlar kum gibi kaynardı’ da bizim yerlerde..

Bu şehir bir başka
Gecesi bile yas tutmakta şehrin gizlerinde
İnsanlar sokağa çıkmaya korkar olmuş,
Gecenin geç saatlerinde.
Kefen giymiş ölü gibi bir sessizlik var şehrin her yerinde.
Ve benim
Uykum yok yalnızlığım var gözlerimde

20 Haziran 2014-06-20
Antalya