vuslata bir adım kala düştüm gözlerinden
kader sensizliği perçin perçin işlemiş tüm benliğime
bir sızı, bir yürek yangını şimdi yaşanan
yaşanan birşey yoktu belki seninle
ama ben sensizliği yaşamayı sevdim
seninle dolu hayellerde yüzmeyi
adını sensizlik koyduğum şarkıları dinlemeyi sevdim..
sessiz sedasız sevdim ben seni
kimselere diyemedim, kıskandım gölgemden bile
bir umuttu daima sol cebimde taşıdığım
şimdi bir sızı yorgun yüreğimde bu aşk
bir kurşun misali ağır geliyor artık bedenime..
hangi yöne baksam sen varsın karşımda
kokladığım çiçeklerde bile senin kokun
kızgın bir demir misali
yüreğimi dağlar yokluğun..
Kayıt Tarihi : 27.10.2008 23:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abdulsamet Gözübüyük](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/10/27/sessiz-sedasiz-sevdim-ben-seni.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!