Sessiz sedasız Şiiri - Erdem Bağcı

son bir damlasını da....
kirlettin sonunda sevgimin...
anladım layık değilmişsin....
sevmeyi bilmeyeni sevmek....
ne yapalım kaderimizde varmış....

hani derler ya kanımın....
son damlasına kadar....
evet bende öyle yaptım....
kanımın son damlasına kadar....
sevgimi önüne attım...

insan nankör olunca....
hiç bir şey kar etmiyor.....
sadece üzüldüğüm.....
bir vefasıza ömrümü vermem....
değmeyecek adama değer vermem....

bir damla göz yaşımı bile hak etmedi....
ama ne yapayım sevdim....
hem de delicesine...
gönül işte konacak onu buldu....
dedim ya belli ki kader...

geçilmiyor bazen önüne.....
bilemiyorsun akıl yitik göz ise kör....
pembe bir dünya....
pembe panjurlu ev....
hayaller duygular her şey pembe....

bir ömür dile kolay geçti gitti....
ne ben eskiye dönebilirim....
ne de başkasını sevebilirim....
bir köşeye kıvrılıp beklemek düştü....
sessiz sedasız ölümü.....

evet sessiz sedasız....
ağladım feryad ettim de ne oldu....
şimdi ne olsun...
koca bir hiç ömrün sonunda....
çaresiz vedasız....
ve gitmek sessiz sedasız...