Sessiz Sedasız Şiiri - Mustafa Özdemir 4

sanki kömürlükte münferit bir tane
asırlardır gökyüzü degmemiş gözlerine
haciz gelmiş gibi sözlerine
içimde bir seyyah sessiz sedasız

bırakmış çay kokan akşamları
şehrinde kadim esnafları
bileğe sererken çarşafları
içimde bir seyyah sessiz sedasız

arefesiz kalmış bayramları
mecnun olmuş hafızları
viranda sağlam mihrapları
içimde bir seyyah sessiz sedasız

bıcakta kalmış tarlaları
sefasın görmeden evlatları
delik çuvala heyhatları
içimde bir seyyah sessiz sedasız

astarı sıyırmış yüze
hesabı görmeden güze
sukutu vurup bir garip gize
içimde bir seyyah sessiz sedasız

darılmış hadsizce tüm kainata
kızılcık katmış içtiği suya
hicaza düşmüş mahzun kervana
içimde bir seyyah sessiz sedasız

dağlardan erimez karlar geçti
gözde kanıyla canlar geçti
gönülden ne saray hanlar geçti
içimde bir seyyah sessiz sedasız

belki hak bin nasihat verdi
kağnıyı sır edip özüne verdi
boşa sığmayanı doluya verdi
içimde bir seyyah sessiz sedasız

aklına düşeni sormadan kula
bakmadan bülbüle güle goncaya
giderken ecelin harap yurduna
içimde bir seyyah sessiz sedasız

demiş boşver bu hanın edası bitti
oğlu kaldı dünyada ademi bitti
gönülde beşere minderi bitti
içimde bir seyyah sessiz sedasız