Tik tak tik tak
Tak tuk tak tuk
Çata pata çata pata
Gürültü var her ortamda
Bir oraya bir buraya
Nereye gidiyorsun nereye
Otur yerinde bir kendini dinle
Kim koşturuyor seni böyle
Dedi bana günün birinde sessizce
Gaipten bir ses dedi bana bunları
Düşündüm sessiz sessiz
Kalakaldım orda öyle
Nereye gidiyorum ben
Kim bu kalabalıklar
Nedir bu gürültü
Ah başım sürekli ağrıyor böyle
Kendimi tarihi bir tünelin içinde düşündüm
Tarihi bir metronun en son koltuğunda
Sessizce baktım önümde oturanlara
Ve tünelin sessizliğinde kaybolmak istedim
Gürültüye çıkmak istemezcesine
Ne zaman kendime bir sessizlik arasam
Giderim o tarihi tünele
Bir köşede sessizce beklerim
Herkes biner telaşla
Ortalık bin ses bir gürültü
En son ben binerim o tramvaya
Sessizce usul usul
En son koltuğuna sakince otururum
Herkes benden önce iner
Ben en son inerim
Bazı günler inmediğim de oldu o tramvaydan
Bir Beyoğlu Bir Karaköy
Bir aşağıya Bir Yukarıya
Çıkmak istemem sessizlik tünelinden
Kalırım içinde sessizliğin
Kalırım o karanlığın için de
Ne zaman dinlenirsem o zaman çıkarım gün yüzüne
Sessiz saatlerimi bitirir öyle çıkarım
Beyoğluna Karaköye
Karışırım kalabalıklara
Kimseyi duymadan ve sessizce giderim yoluma
Sessiz
Sensiz
Kimsesiz
Giderim yanlızlığıma
Sessiz sakin içten birbaşıma
Kimseye haber vermeden
Giderim sessiz saatlerime
Hiç dönmek istemezcesine
Bülent ÖNTAŞ
23.08.2019
Kayıt Tarihi : 17.9.2020 00:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
