Sessiz ölüm Şiiri - Meşhud Ferad Çiftçi

Aşk'ın çaresizliği'
Kan pompalayan' kalb'imin duvarlarını çatlatırcasına'
Yürek ' nehirlerimden' gönlümün' penceresinde'
Mürekkep olup'
Göz pınarlarımda
Akar'dı
Yanaklarımdan' kalemime'
Kırık' kurşun' kalemim
Kağıda'
Kara katran ' gecelerin' zifirinde'
Bir bilinmeze' giderken'
Geride bıraktığım' hayallerimin
Kesik yarık' acı dolu izleri'
Yanarken canım'
Eğmişti' başımı'
Kendimce sayıklıyordum'
Belki bir gün'
Yeniden '
Kaldırıp başımı tüm çaresizliğimle'
Gök' gökte' ararken ' tanrıyı'
Biliyorum oradasın'
Kanayan kalbimi
Görüyorsun'
Kaybolup giderken karanlıkta'
Çaresizliğin' tek sesi'
Beni teselli ediyordu'
Geceçek'
Bilirim' insan geçmeyecek' kanamalar sonucu ölür'
Ölmek' sadece bir kefene sarılmak değildi'
Bir mezara boylu boyuna uzanmasıda'
Bazen insan sessiz de ölür'
Bir kadının' gözlerinden
Düşerken......