Dedi: düş içime sır olsun müsveddeler.
Uçsun bir dem! uçsun buzdan kalbimde.
Hangi yitik güzden kalmış bu yaprak
Bu bahnamede şal.. inmez üstümüzden
Devamını Oku
Uçsun bir dem! uçsun buzdan kalbimde.
Hangi yitik güzden kalmış bu yaprak
Bu bahnamede şal.. inmez üstümüzden
Sessiz olmak... Yavaşlamak... Hırstan , kinden , çıkar gözetmekten uzaklaşmaktır ... Dolayısıyla da dünyanın birden yavaşlamasıdır... Yoksa Şairin de dediği gibi, *eylemsizlik değildir... Şiirin *sessiz olmak* dediğini *nefeslenmek diyebiliriz... Dünyanın tüm keşmekeşini bir yana bırakıp, seviye odaklanıp, şükür duygusuna sığınmak gibi...Vicdanımızı da yoklamak adına...Çünkü toplumlar fertlerden oluşur... /Teşekkür ederim güne gelen şiire. Şaire selam olsun.
Güzel şiirdi
"BİZ HANGİNİZ DAHA GÜZEL AMELLER YAPACAK ORTAYA ÇIKARIP KENDİNİZE GÖSTERELİM DİYE ÖLÜMÜ VE HAYATI YARATTIK." -Ayet-i kerime meali-
"SEVMEK VE BUĞZ ETMEK ANCAK ALLAH İÇİN OLMALIDIR."-Kudsi kaide-
Bu hayat bir imtihandır, idrak edip bilene
Ne mutlu o sınavı, kazanıp da ölene.
Herkese hayırlı çalışmalar dilerim.
Hayatı sessize almak gerek bazen...
Ha tabi sessize almanı gerektirecek kadar duyulabilen biriysen...
Yaşamın doğallığından vazgeçmenin bedelleri hakkında düşündürtüyor üstad.
İnsanoğlunun insanlıktan çıkmasına ara verelim diyor.
Çeviri her ne kadar başarılı da olsa estetik yitimini de dikkate alıyorum. Ve çokça anlam derinliğinde kaybolanası bir durgunluk yaşayarak on ikiye kadar sayıp susuyorum.
belki dev bir sessizlik
yarıda kesebilirdi kederini
kendimizi hiç anlamayışımızın,
Şimdi on ikiye kadar sayacağım
sessiz olun, ben gideceğim.
Ben de gideceğim..Sessiz olacağıma söz veriyorum..giderken..
Götürebilmek uğruna hayatımızı
bu kadar sıradan olmasaydık,
ve bir an, hiçbir şey yapmasaydık,
belki dev bir sessizlik
yarıda kesebilirdi kederini
kendimizi hiç anlamayışımızın,
kendimizi ölümle korkutmanın,
bilki de toprak öğretecek bize
ölü görünen her şeyin
aslında canlı olduğunu.
Şimdi on ikiye kadar sayacağım
sessiz olun, ben gideceğim.
Neruda herzamanki hüneriyle karşımızda yine....
Götürebilmek uğruna hayatımızı
bu kadar sıradan olmasaydık,
ve bir an, hiçbir şey yapmasaydık,
belki dev bir sessizlik
yarıda kesebilirdi kederini
kendimizi hiç anlamayışımızın,
kendimizi ölümle korkutmanın,
bilki de toprak öğretecek bize
ölü görünen her şeyin
aslında canlı olduğunu.
Şimdi on ikiye kadar sayacağım
sessiz olun, ben gideceğim.
Neruda herzamanki hüneriyle karşımızda yine....
şair olunmaz ama şair doğar bir insan ve ker kelime işte böyle şiirselleşir sözcüklerde...
çok şey anlatan bir şiir...
neresinden başlasak diye düşündürüyor da...hayat bu...öğrencek çok şey var.
Bu şiir ile ilgili 10 tane yorum bulunmakta